Jak żyć mając łojotokowe zapalenie skóry?

Wśród chorób, których każdy chciałby uniknąć jest łojotokowe zapalenie skóry. Jest to przewlekły stan zapalny skóry, który powoduje łuszczenie się i zaczerwienienie skóry. Najczęściej pojawiają się czerwone plamy z małymi tłustymi łuskami w takich miejscach jak:

• płatki nosa,
• brwi,
• czoło czy
• linia włosów.

Kto jest narażony na łojotokowe zapalenie skóry?

Do powyższych objawów może dołączyć łupież na skórze głowy. Zwykle tego typu choroba dotyka mężczyzn w wieku od 18 do 40 lat. Zdarza się również u niemowląt( od dwóch tygodni po urodzeniu) i jest to tzw. ciemieniucha na twarzy i skórze głowy. Pomimo tego, że jest to choroba przewlekła istnieją sposoby na jej leczenie. W tej chorobie zazwyczaj stosuje się:

• leki przeciwgrzybicze lub
• dermokortykosteroidy.

Co przyczynia się do choroby?

Jednakże pomimo wyleczenia choroba „lubi” wracać, a szczególnie, gdy nastaje pogoda sucha i mroźna. Na pojawienie się choroby może wpływać wiele czynników pojedynczo lub łącznie i są to:

• drożdżaki żyjące na skórze człowieka,
• przebywanie w zimnym i suchym klimacie,
• geny,
• zaburzenia hormonalne,
• stres lub
• ogólny stan zdrowia.

Leczenie wymaga jednoczesnego stosowania leków, maści i kremów, a nawet dermokosmetyków. Ma to na celu zapewnienie odpowiedniej ochrony skórze. Należy pamiętać, że to dermatolog powinien przygotować plan leczenia. Dodatkowo warto wiedzieć, że niektóre choroby narażają nas dodatkowo na możliwość pojawienia się łojotokowego zapalenia skóry. Wśród tych chorób znajdują się choroby neurologiczne, zaburzenia psychiczne, alkoholizm, choroby nowotworowe przewodu pokarmowego i oddechowego i inne choroby przewlekłe. Leczenie łojotokowego zapalenia skóry jest długotrwałe i ma charakter nawrotowy. Jednakże już po ustąpieniu zmian chory powinien zapobiegawczo stosować szampony z cyklopiroksolaminą lub ketokonazolem oraz dbać o odpowiednią pielęgnację skóry w miejscach szczególnie narażonych. Dermatolodzy zalecają długotrwałe leczenie podtrzymujące, co ma na celu stabilizację ogniska zapalnego łojotokowego zapalenia skóry. Każdy chory powinien wiedzieć, że nieleczone łojotokowe zapalenie skóry może być groźne.