Czyrak – zwykłe zapalenie czy poważna choroba skóry?
Przyczyny i objawy
Za początek powstawania czyraka uznaje się najpierw zwykłą, często bolącą krostkę, w której zbiera się ropa bądź ropa z dodatkiem krwi. Jego rozmiar może być różny, od małego ziarenka do ropnia wielkości piłki golfowej. Umiejscowiony jest on najczęściej na twarzy, szyi, pośladkach i klatce piersiowej. Do objawów czyraka należy zaliczyć także obrzęk, zaczerwienienie i czop ropny, które spowodowane są zapaleniem torebki włosowej i otaczającej ją tkanki. Ponadto, przy tworzeniu się ropnia chory odczuwa ogólne osłabienie, ma gorączkę oraz powiększone węzły chłonne umiejscowione najbliżej stanu zapalnego. Dolegliwość ta często wiąże się z choroba bakteryjną spowodowaną gronkowcem złocistym. Zazwyczaj objawy te występują gdy odporność organizmu spada na wskutek m.in. przemęczenia, przegrzania, wychłodzenia, niedożywienia bądź przebytej infekcji. W tym czasie bakterie gronkowca przenikają do mieszków włosowych, ran, zadrapań i doprowadzają do rozwoju zapalenia. Pomimo groźnej nazwy zazwyczaj choroba ta przebiega łagodnie i samoistnie się niweluje, jednak niewielkie zaniedbania mogą prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych.
Istnieje kilka czynników zwiększających ryzyko powstawania czyraka i są to:
– otyłość,
-niedożywienie,
-cukrzyca,
-nowotwory
-anemia
-częste przebywanie w szpitalach
-choroby nerek, wątroby,
-stosowanie leków immunosupresyjnych.
W przypadku osób, należących do którejś z wymienionych grup, czyraki mogą powracać, ponadto u tych osób częściej spotyka się tzw. karbunkuł, czyli czyraki w postaci mnogiej, obejmujące większy obszar skóry, sąsiadujące ze sobą woreczki włosowe.
Leczenie czyraków
Teoretycznie nieleczony czyrak sam pęka usuwając ze środka zawartą w nim wydzielinę. W warunkach domowych w celu szybszego zagojenia się ropnia można skorzystać z okładów. W początkowej fazie czyraka można zastosować okłady zawierające środki odkażające. Kiedy następuje oderwanie się czopa warto skorzystać ze spirytusu salicylowego w celu odkażenia skóry zaś na czop należy nałożyć opatrunki z maści cynobrowosiarkowej albo maści zawierającej antybiotyk. Jeżeli w dalszym ciągu dolegliwość nie ustępuje lub widoczne jest pogorszenie, konieczna jest konsultacja u specjalisty w celu doboru odpowiedniego leczenia. W przypadku pojedynczego czyraka najprawdopodobniej leczenie skończy się kuracją miejscową za pomocą antybiotyku a także zostanie przeprowadzony drenaż ropnia. Kiedy zaś mamy do czynienia z ropniem gromadnym rekonwalescencja może potrwać nieco dłużej, gdyż antybiotyki podawane są doustnie bądź dożylnie. Nieleczony czyrak może doprowadzić do wielu powikłań w tym m.in. sepsy, zapalenia wsierdzia lub zapalenia szpiku kostnego.
Bibliografia:
